Action first, chillen later

8februari

Ik en avontuur

Ik denk dat ik me soms stoerder voor doe dan ik ben. Uit de afgelopen 2 dagen blijkt dat al helemaal.
Gister ben ik wezen canopy-en. Wattus? Nou ik heb soort van Jane na gedaan en de mannen Tarzan. Gelukkig zat ik vast aan kabels om mn middel/kruis etc. En wat was dat gaaf! Ik heb echt tienduizend kleuren van de regenboog gescheten van angst, maar super gaaf. Mooi uitzicht, snelheid. Ook de tarzan swing was leuk (val je eerst naar beneden en wordt je vervolgens door de kabel opgevangen, net zoals een schommel). Heb heel het oerwoud wakker geschreeuwd (iemand mij nog gehoord??), maar super gaaf.

’s Avonds heb ik een night hyke gedaan. Een nacht wandeling waarbij je meerdere beesten kunt zien, omdat die snachts meer naar buiten komen. Ik moet zeggen dat het hier wel erg toeristisch is, dus je ziet door het donker veel lampjes, wat dan niet de lightflies zijn. Heb luiaard gezien, giftige slang, turantala (grote spin), kikkers en nog wat beestjes. Gelukkig ben ik helemaal niet bang voor insecten, al helemaal niet als ze op mn hand komen (iemand mij niet 2 keer horen gillen gister?).

En vandaag, ik ben echt een dy-hard, ook al zeg ik het zelf, zijn we wezen hyken in de cloudforrest. Ben ik over een brug heen gelopen met een rooster. Mensen die mij kennen, weten dat ik nog geen eens over een rooster heen loop in utrecht die maar 1m2 zijn. Je snapt wel, dat wederom mijn hartslag erg hoog zat, ongeveer net zo hoog als de brug (500m). Het maakt het nog leuker als er meer mensen op staan dan toegestaan of als er mensen op gaan springen.
Hyking was verder leuk. Mooie natuur, geen regen.

Morgen ga ik weer verder naar montezuma. Ik verblijf nu in een hostel en slaap in een dorm van 6 bedden. Leuke sfeer, erg relaxt, veel backpackers. Degene waar ik mee ben gaan reizen, gaat morgen ook weer terug naar turrialba en de rest van die vrienden gaan ook allemaal een andere kant op. Dat betekent dat ik morgen alleen naar montezuma ga. Vind het niet zo heel erg. Ik ben wel soms veel aan het nadenken. Het alleen zijn, vind ik over het algemeen niet heel erg, want net zoals nu, heerlijk even mijn eigen ding doen. Alleen soms mis ik nog wel een partner om mee te overleggen wat ik zou gaan doen. En het zit ook meer in mijn hoofd dat alleen zijn niet leuk is, of niet leuk moet zijn. Dus elke keer als ik alleen wat ga doen, bedenk ik automatisch: ben ik alleen, vind ik mezelf alleen.
Veel denkwerk dus.

9 febr.

Aangekomen in montezuma en hoe! Kwart over 5 gaat de wekker, 6 uur de bus, 3,5 uur verder aan gekomen in puntaneras. Eerst dacht ik bijna dat we er al waren en wilde uitstappen, gelukkig vertelde een amerikaanse mij dat het niet zo het geval was. Uit de bus gestappen en 3 km lopen met een backpack van rond de 20 kg (incl kleine rugzak). 3 km + hoofdpijn verder, kwam ik achter dat mn broek nat was. Ik nadenken of ik ergens bang voor was geweest. ‘Nee..ik zat ook niet na te denken over mijn avonturen in monteverde, geen enge mannen gezien onderweg, niet overvallen’. In mn broek plassen was dus niet het geval, maar het harde werken. Ik had het zo erg warm, dat mijn broek nat was geworden. Onvoorstelbaar, maar waar en ook best wel genant.
Ik was samen met 2 amerikaanse mannen en een canadese. 1 amerikaan lette op mijn spullen, terwijl de rest kaartjes ging kopen. Helaas had de amerikaan pech: werd afgeleid en is zijn handtas met camera gestolen. Hij zag de dief wegrennen en in de auto springen. Na de pont nog een bus en aangekomen op montezuma waar de race begon: wie heeft als eerst de kamer!
Er schijnen niet veel hostel hier te zijn, dus dan gaat er snel gelopen worden. Gelukkig had ik vandaan conditie opgebouwd met mijn 3 km lange wandeling. Het ging om een NL stel, 2 buitenlandse onbekende vrienden en mij. Het NLse stel liep voorop, maar helaas waren zij niet snel genoeg. De buitenlandse maar onbekende mannen waren ze te vlug af en liepen gehaast naar de receptie, waar ze de goude vraag stelde: usted tiene een dormido libre. En dat hadden ze helaas alleen voor deze mannen. Gelukkig hadden ze voor mij nog een bedje vrij. Helaas staat het mij niet heel erg aan, dus ga ik na deze nacht naar een ander hostel, wat meer aan het centrum ligt en ga ik deze delen met de canadees Vivian. Meer ruimte. Op dit moment zit ik op mn bed (hoogslaper) en hoor ik de zee, want dit hostel ligt aan de zee, net als het hostel waar ik morgen heen ga.

Morgen ga ik met de amerikaanse mannen snorkelen, bootje varen en lekker chillen. Overmorgen naar de watervallen en dan weer verder.
Verder heb ik half besloten om gebruik te maken van Bamba experience. Dit klinkt heel stom, maar deze organisatie regelt het vervoer. Ik hoef een x bedrag te betalen en zij brengen/halen me overal in centraal amerika voor een jaar. Het is een bedrag, maar wel een investering. En na een natte broek, koppijn, nek/rugpijn denk ik het wel nodig te hebben. Daarnaast denk ik dat als ik dat niet ga doen, dat ik 2 a 3 cm kleiner ben geworden door de te krappe stoelen in de bus. Dit wil niet zeggen dat ik helemaal geen gebruik meer ga maken van het openbaar vervoer. Want ik weet dat het een avontuur is en dat je er veel locals mee leert kennen etc en dat wil ik ook niet missen. Maar de combi, staat me zeker niet tegen.

Ik hoop dat het verder goed gaat met iedereen in NL. Ben super blij met mn laptoppie, waardoor ik nog een beetje op de hoogte kan blijven van alle in’s en out’s.

Dikke kus van mij. Hasta luego