Arrival

24 november 2012

Hello fellows!

We’r back! 25 juni 2011 voor het laatst mn blog geschreven voor de reis Midden Amerika en ik mag weer! Op dit moment zit ik in Londen te wachten op mn volgende vlucht.

Je zou denken, Saskia is al een half jaar alleen op reis gegaan in Midden Amerika, dit wordt een makkie. Dat dacht ik namelijk eerst ook, maar man, dat woord ‘afscheid’ is niet op m’n lijf geschreven en dan de uitvoering al helemaal niet. Gelukkig weet ik nu wel een beetje wat me te wachten staat op deze reis, dus het hele verhaal van het heimwee-hangover-slaaptekort op 16 januari vorig jaar in Cancun, waarbij ik bijna op het punt stond om weer terug naar Nederland te gaan, terwijl dat het begin van de reis was, daarvan kan ik nu zeggen dat het nu niet zo erg is.
De afgelopen dagen bestond bij mij merendeel uit het plannen van inkopen doen, inpakken, afspreken met familie/vrienden. O en dan tussendoor ook af en toe werken.
Om zoveel mogelijk drama rondom het afscheid te vermijden had ik met mn ouders/zussen/zwager afgesproken dat we apart zouden lunchen en niet dat ze me naar schiphol zou weg brengen, gezien er ook wat vrienden me nog weg wilden brengen. Zo werd het niet te beladen voor mij. Gister dus wezen lunchen, waarbij natuurlijk ook wat traantjes gelaten werd door de sminth die mn zus had gegeven ;).

Gisteravond een knaller-last-evening met wat vrienden: Saskia , Maaike en Marcel. Na flink gelachen te hebben bij de Comedy avond nog even gedanst op de jaren ’90 muziek in Tivoli. En gezien ik toch in een andere tijdzone straks kom, dacht ik begin nu maar alvast het dag- en nachtritme om te draaien door om 6 uur ’s ochtends te gaan slapen. En dan ook weer na 2 uur op te gaan staan, omdat ik stijf stond van de zenuwen. Ik lijk niet echt te leren van vorige ervaringen, gezien ik tijdens mn vorige reis ook de kater-oververmoeidheid klachten had beschreven. Ach ja..zorgt er wel voor dat ik straks goed ga slapen.

Over slapen gesproken. De afgelopen jaren heeft mijn omgeving de ervaring opgedaan dat slapen op merkwaardige plekken/manieren mijn specialisme is geworden dat er een nieuw concept is bedacht: waarslaaptsas.nu. Een leuk item wat mijn saaie verhalen van activiteiten in Aussieland/Kiwiland kan opleuken met wat humor. Kortom: onder het kopje ‘waarslaaptsas.nu’ wordt de bizarre/onmogelijke slaapplekken van Sas benoemd. Voor vandaag alleen nog maar geslapen tijdens het opstijgen en dalen.

Terug naar het au-revoir moment. Maaike, Marcel, Maaike en David hebben me weggebracht naar schiphol. Daar lekker gegeten en cadeau’tjes en kaarten ontvangen (dankje Maaike2 en Marcel). Waaronder Storm ll, voor degene die niet weten wie dat is, dat is onze kat, alleen dan in knuffel-vorm. Deze alternatieve kat zou ook voor wat avonturen zorgen en leuke kiekjes.

Nu wat betreft mijn reis. Ik kom aan op Melbourne na meer dan 24 uur over de wereld zijn gevlogen. Alsof het niks is. Gelukkig heb ik mijn kwaliteiten als slapen. Aangekomen in Melbourne word ik opgehaald door Sarah. Dat is een Aussie chick die ik heb leren kennen in Mexico. Zij is ook een keer in Amsterdam geweest, toen ze nog in Londen woonde en heb haar ook in Londen opgezocht.
Bij haar blijf ik een aantal nachten. Voor daarna heb ik eigenlijk geen plannen. Geleerd van de vorige reis, dat het plannen bijna onmogelijk is, omdat je toch weer leuke mensen leert kennen en daarmee verder gaat. Spontane acties worden het weer!
Dingen die wel op mijn wish-list staan, zijn great ocean road, wat in het westen ligt van Melbourne. Dan wil ik nog duiken in de great barrier reef. Oud en nieuw vieren in Sydney and that’s it. Daarmee bedoel ik dat ik in het moment probeer te leven en zie wat er op mn pad komt.
Sarah had al gevraagd aan me wat mijn plannen waren voor mn reis en ben uitgenodigd om bij haar ouders Kerst te vieren en ook oud en nieuw in Sydney. Dat is mooi geregeld en daar ben ik wel blij om.
Deze reis voelt voor mij nu ook anders dan vorige reis. Ik ga nu veel mensen opzoeken in Melbourne, Sydney, Brisbane, en in Nieuw Zeeland. Daarnaast is het ook korter, dus ook te overzien.

Tot schrijfs!

26 november

Vanmorgen aangekomen op Melbourne rond half 8 sochtends lokale tijd. 7 uur daarvoor nog op Singapore. Op t moment dat we daar aankwamen en ik hoorde dat het 10 voor 7 was, dacht ik even
’s ochtends, maar neen, het was avond geworden. Heel mn tijdritme door de war, want terwijl ik tijdens de 2 vlucht (londen-singapore) had geslapen, had ik eigenlijk wakker moeten zijn, gezien het hier dan ook ‘wakker’ tijd is. Maar ach, met mijn onregelmatigheid van werk, kan deze jatleg er ook wel bij hebben. Het landschap is mooi. Vind het niet met 1 vd landen te vergelijken in Europa. Het is vlak met wat heuvels.
Werd zoals afgesproken opgehaald door Sarah. Zij moest daarna werken en ik ben de stad in gegaan om de toerist uit te hangen. Sarah had het nog over activiteiten die ik kon ondernemen en mocht haar auto dan wel mee nemen. Voor degene die het nog niet weten. Ze rijden hier links. Ik zie de uitdaging al aankomen.

En dan het weer: ik gok 19 graden met een beetje zon. Ik had het nog koud met lange broek en vest.

Tot later!